بررسی اثر عصاره ی آبی گل راعی (.hypericum perforatum l) بر تشنجات کیندلینگ شیمیایی ناشی از پنتیلن تترازول در رت

صرع یک بیماری عصبی شایع است و درمان آن اهمیّت بسیار دارد. عوارض جانبی داروهای شیمیایی، تمایل به استفاده از گیاهان دارویی را افزایش داده است. با توجه به ذکر اثر ضد تشنجی گل راعی در منابع طب سنّتی، هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره ی آبی آن بر تشنجات کیندلینگ شیمیایی در رت بوده است. 5 رت نر ویستار (200-250 گرم) به 5 گروه تقسیم شدند. به منظور ایجاد کیندلینگ شیمیایی پنتیلن تترازول (ptz)به صورت درون صفاقی به آنها تزریق شد ( mg/kg 35، هر 48 ساعت یک بار، به مدت 1ماه). قبل از تزریقptz ، در کلیه گروه ها سالین ( ml/kg 10، کنترل منفی)، دیازپام (mg/kg4، کنترل مثبت) و عصاره آبی گیاه (در دوزهای g/kg 0/4، 0/7 , 1، گروه های تجربی) به روش خوراکی تجویز شد. پس از هر بار تزریق ptz رفتار تشنجی رت ها به مدت 30 دقیقه ثبت گردید. نتایج نشان داد که شدّت تشنج در گروه کنترل مثبت کاهش معنی دار و زمان بروز حمله پس از تزریق افزایش معنی دار در مقایسه با کنترل منفی دارد (p<0.05)، اما تفاوت معنی دار بین گروه های تجربی و کنترل (مثبت و منفی) مشاهده نشد (p>0.05). برای عصاره ی گل راعی تمایل اتصال به گیرنده های مختلف از جمله گابا پیشنهاد شده است. همچنین با مهار باز جذب نورونی کاتکول آمین ها و افزایش غلظت آنها در سیناپس، بر بعضی اختلالات عصبی اثر دارد. گیرنده های گلوتاماتی nmda در ایجاد کیندلینگ دخالت دارند، به طوری که آنتاگونیست های آنها نقش محافظتی در القاء آن دارند. عصاره گل راعی اثر قابل توجهی بر انتقال گلوتامات و گابا ندارد، بنابراین یافته های تحقیق نشان می دهد که عصاره این گیاه بر تشنجات کیندلینگ شیمیایی القاء شده توسط ptzاثر ندارد.